PROJEKT PRZESTRZENI PRZYDOMOWEJ I DOBÓR KOSTKI

Wielkość, kształt, kolor, faktura – jaką kostkę wybrać? A oprócz estetyki jakie powinny być jej cechy użytkowe? Którędy pobiegną szlaki komunikacyjne? Kto, kiedy i w jaki sposób będzie ich używał? A co z otoczeniem? Czy wybór wpisze się w kształt działki, architekturę budynku, sąsiedztwo, naturalną zieleń w ogrodzie? Na te i inne pytania warto sobie odpowiedzieć już na etapie planowania.

Pierwszym etapem urządzania ogrodu powinien oczywiście być przemyślany i dopracowany projekt. Wszystko jedno, czy przygotowuje go profesjonalista, czy zajmujemy się tym sami – bez przygotowania teoretycznego szansa na efektowny koniec prac drastycznie spada, rośnie za to prawdopodobieństwo zbyt dużych i nieuzasadnionych wydatków. Planowanie jest więc niezbędne – to w zasadzie oczywiste. Być może nieco mniej jasne jest, co powinno się w projekcie znaleźć. Jest to zresztą zależne od kilku kwestii takich jak chociażby wielkość i stopień skomplikowania planowanego ogrodu. Czasem wystarczy jeden rysunek na kartce w kratkę i kilka prostych obliczeń, innym razem potrzebny jest cały tom dokumentacji. Gdyby jednak zapytać, jak wyobrażamy sobie taki projekt, większość z nas zapewne wymieni podział ogrodu na strefy, rodzaje nasadzeń, instalację nawadniającą, lokalizację poszczególnych elementów, komunikację... Skupmy się na tym ostatnim.

Dobór materiałów, czyli dlaczego i po co

Komunikacja – czyli głównie przebieg i geometria ścieżek. Informacje potrzebne chociażby do sporządzenia zestawienia potrzebnych materiałów. Wypadałoby również przewidzieć dokładnie rodzaje użytych kostek i płyt oraz sposób ich ułożenia. Tylko jak dobrać kostkę w taki sposób, aby spełniała zarówno wymagania użytkowe jak i estetyczne? Może się okazać, że odpowiedź na to pytanie jest jedną z kluczowych kwestii od których zależy estetyka przestrzeni. Szczególnie, jeśli planowana przestrzeń jest mała. Z reguły celem jest, aby ogród stanowił spójną całość z domem a najlepiej również z jego otoczeniem. Najpierw wypadałoby więc zrobić szybką analizę zarówno tego, co już mamy, jak i tego co chcielibyśmy osiągnąć. W pierwszej grupie istotna będzie architektura budynku (nowoczesna czy tradycyjna, prosta czy efektownie rozbudowana), oraz kolory i faktury użytych na nim materiałów. Znaczenie będzie miała także wielkość i kształt działki oraz jej otoczenie. Przy tym warto pamiętać, że najtrudniejsze do zaprojektowania są małe działki, na których musi zmieścić się duża ilość elementów użytkowych. Dużej działki najczęściej wystarczy nie zepsuć. Druga grupa mieści w sobie zarówno marzenia jak i potrzeby przestrzenne. Warto odpowiedzieć sobie na pytanie, jak chcemy używać ogrodu. Czy będzie to przestrzeń rekreacyjna, czy zamierzamy wykorzystać go do uprawy roślin, czy może głównym celem jest stworzenie atrakcyjnej oprawy dla domu. Istotna będzie na przykład kwestia podjazdu – czy w ogóle jest, a jeśli tak to czy stanowi wyłącznie przejazd z ulicy do garażu, czy może jest również dodatkowym miejscem postojowym oraz przydomową przestrzenią „techniczną”. Odpowiedzi na wszystkie te pytania powinny pozwolić nam dobrać idealne materiały. W teorii wszystko to nie brzmi to skomplikowanie. W praktyce w zasadzie również jest dość proste – wystarczy pamiętać o kilku podstawowych parametrach i jednej złotej zasadzie.

Wielkość

Gabaryty kostki powinny być dostosowane przede wszystkim do wielkości i kształtu ścieżek. Zbyt duża kostka układana na wąskich, krętych dróżkach ogrodowych nie stworzy charakterystycznego wzoru, będzie sprawiać wrażenie chaosu. Jednocześnie może sprawić spore problemy wykonawcze, ponieważ duża część elementów może wymagać przycinania – szczególnie przy bardziej skomplikowanych, krzywoliniowych układach. Duże elementy wymagają również prostych linii i małych krzywizn łuków. Przy małych promieniach duże różnice w szerokości fug mogą zepsuć estetykę nawierzchni.

Jeżeli natomiast chodzi o kwestie estetyczne – duże elementy i mała ilość linii podziałowych potęgują wrażenie jasnej, czystej i nowoczesnej przestrzeni. Rozdrobnienie płaszczyzn przez zastosowanie drobnej kostki z reguły owocować będzie wrażeniem przestrzeni znacznie bardziej tradycyjnej. Warto również pamiętać o możliwości połączenia różnej wielkości elementów, na przykład w celu podkreślenia głównych kierunków czy zaakcentowania najważniejszych elementów.

Kształt

Kształt zastosowanej kostki wynika głównie z planowanego przebiegu i formy nawierzchni. Jeśli planujemy ścieżki o miękkich, organicznych liniach – wskazane będzie użycie kostki o rzucie trapezu (na przykład Kreta). Dobre będą również niewielkie elementy na rzucie zbliżonym do kwadratu, najlepiej jeżeli dodatkowo będą posiadać nierówne brzegi (jak np. kostki postarzane), które dodatkowo zamaskują nierówność fug. Z kolei duże, prostokątne kostki o gładkich, równych brzegach doskonale podkreślą prostotę i minimalizm prostokreślnych płaszczyzn w nowoczesnym ogrodzie.

Kolor

To wyłącznie kwestia estetyczna. Powinien być dopasowany zarówno do wykończenia budynku jak i do planowanych w ogrodzie roślin. Najlepiej jeśli nawiązuje również do bezpośredniego otoczenia domu. Sprawa jest o tyle trudna że praktycznie każdy rodzaj betonowej kostki brukowej dostępny jest w przynajmniej kilku kolorach lub zestawach kolorystycznych (melanże). Kwestia doboru koloru jest więc problemem najbardziej indywidualnym i najtrudniejszym do opisania za pomocą ogólnych zaleceń. Warto jednak pamiętać, że stosowanie zbyt dużej ilości i zbyt agresywnych kolorów bardzo rzadko przynosi dobre efekty. Intensywne barwy i kontrastowe zestawienia lepiej stosować jako „smaczki”, czy też sposób podkreślenia szczególnie istotnych fragmentów

Faktura

To przede wszystkim kwestia użytkowa. Gładkie kostki generują mniej hałasu w trakcie przejeżdżania po nich samochodem, są także bardziej przyjazne wózkom dziecięcym, inwalidzkim i wysokim obcasom. Łatwiej też je czyścić. Warto więc stosować je w miejscach, w których walory użytkowe są priorytetem – na przykład na podjeździe czy przed głównym wejściem do budynku.

Kiedy poznaliśmy podstawowe zasady doboru kostki pora na jedną złotą zasadę. Jest bardzo krótka. Zachowaj umiar!