Thirrja për një Udhëzues të Lirë dhe Universal

Gabriele Pao-Pei Andreoli, Sua Em.za Rev.ma Cardinale Pietro Parolin, Patrizia Marin

Papa Francesco, Gabriele Pao-Pei Abdreoli

IASCOOP

Gabriele Pao-Pei Andreoli, Kathleen Rogers, Massimiliano G. Falcone

Patrizia Marin, Kathleen Rogers

Java e Klimës në Nju Jork në gjurmët e lëna nga Papa Françesku. Punohet duke pritur Papën e ri “të bashkëpunimit”

ROMA, ITALY, April 29, 2025 /EINPresswire.com/ -- Në një epokë të shënuar nga humbja, transformimet e shpejta dhe një ndjenjë në rritje e pasigurisë globale, ndjehet më shumë se kurrë nevoja për një udhëheqës që di të endë me inteligjencë, maturi dhe vizion strukturën e brishtë të komunitetit njerëzor dhe shpirtëror.

Kur themelet duken se dridhen dhe fjalët rrezikojnë të shpërndahen si pluhur në erë, shfaqet me forcë nevoja për një prani që di të bashkojë, të dëgjojë dhe të riparojë çarjet e një bote të fragmentuar. Një prani diskrete, por e fuqishme, e aftë të drejtojë pa bujë, të ndërtojë ura aty ku të tjerët shohin vetëm barriera, të mbrojë dinjitetin e individit pa iu nënshtruar urgjencave të përkohshme të kohës.

Në këtë kontekst, takimi i ardhshëm me të ardhmen e Kishës parashikohet të jetë veçanërisht kompleks. Një Konklav i thirrur për të dalluar mes zërave të shumtë, ku një pjesë e madhe e Etërve Kardinalë përfaqësojnë gjeografi të reja shpirtërore, të çmuara në freskinë e tyre, por ndonjëherë larg njohjes së thellë të historisë, dinamikave dhe përgjegjësive delikate të Shtetit të Qytetit të Vatikanit. Në një skenar të tillë, rreziku është që pesha e vendimeve të bjerë mbi ata që, megjithëse të udhëhequr nga devotshmëria e sinqertë, ende nuk e kanë njohjen e plotë të arkitekturës së hollë institucionale që mbështet Kishën në rrugëtimin e saj tokësor.

Më shumë se kurrë bëhet e domosdoshme të identifikohet një udhëheqës që, përveç mençurisë shpirtërore dhe thellësisë njerëzore, është i pajisur me atë liri të brendshme që buron nga një përkatësi ekskluzive ndaj Ungjillit dhe Kishës universale. Një udhëheqës i pa lidhur me kongregacione apo urdhra të veçanta, në mënyrë që të mund të veprojë në plotësinë e përgjegjësisë së tij apostolike, i paprekur nga presionet apo kompromiset që mund të kufizojnë veprimin e tij. Një liri ungjillore dhe institucionale, e çmuar si ajri për misionin e Pjetrit në këtë kohë tonë.

Në këtë perspektivë, figura e atij që, gjatë rrugëtimit të tij, ka dëshmuar mjeshtëri të rrallë në artin e dallimit, diplomacinë e zemrës dhe ndërtimin e durueshëm të marrëdhënieve mes popujve, kulturave dhe besimeve të ndryshme, bëhet edhe më e ndritshme.

Një mendje e kthjellët, e ushqyer nga një humanizëm i thellë dhe një dashuri e pakushtëzuar për të vërtetën. Nuk është buja ajo që zbulon udhëheqësit e vërtetë të shpirtit, por aftësia e tyre për të qëndruar të palëkundur në stuhi, për të treguar rrugën me një gjest të thjeshtë të atij që, pa imponim, shoqëron. Nuk është e nevojshme zhurma e deklaratave: mjaftojnë shenja të vogla mençurie, të afta për të hapur hapësira besimi atje ku dyshimi kërcënon të mbizotërojë.

Sot, më shumë se kurrë, bëhet thirrje dëshira për një bari që di të lexojë kohët me kthjelltësi ungjillore, të pajtojë të kundërtat, të rikthejë zërin në heshtjet e thella të shpirtit njerëzor. Një ndërtues paqeje që di të mishërojë, me diskrecion dhe vendosmëri, kuptimin më të lartë të shërbimit: të bëhet pranë njerëzimit të plagosur, duke e udhëhequr drejt horizonteve të unitetit, lirisë dhe shpresës.

Në një botë të çorientuar, endësi i durueshëm dhe i mençur bëhet shenja më elokuente e Providencës në veprim.

Këto reflektime lindin nga përvoja e fituar gjatë viteve të shërbimit në promovimin e dialogut mes kulturave, feve, qeverive, komuniteteve akademike dhe shkencore, në bashkëpunim të vazhdueshëm me institucionet e Selisë së Shenjtë. Një rrugëtim i jetuar në shenjën e diskrecionit dhe përkushtimit të përulur, me bindjen e thellë se vetëm përmes takimit dhe bashkëpunimit mund të ndërtohet një e ardhme paqeje dhe vëllazërie autentike.
Si konfirmim i këtij angazhimi, më 19 prill, pak orë para ndarjes nga jeta të Atit të Shenjtë Françeskut, kemi marrë — përmes zërit të Kardinalit Sekretar të Shtetit — një letër në të cilën Papa jepte bekimin dhe përshëndetjet e tij për ngjarjen Earth Day 2025. Të fuqizuar nga ky mesazh dhe përgjegjësia që rrjedh prej tij, së bashku me Dr. Patrizia Marin, përgjegjëse për mjedisin në Institutin e Studimeve të Avancuara dhe Bashkëpunimit (IASC), dhe në bashkëpunim me Kathleen Rogers, Presidente e Earth Day Network, dhe Massimiliano Falcone “Global Special Envoy Earth Day”, kemi vendosur të vazhdojmë këtë rrugëtim. Që nga ky moment, nën kujdesin e IASC World Changer, lind programi i ri “Trashëgimia e Laudato Si’”, me një ngjarje hapëse në Nju Jork më 24 shtator gjatë Climate Week, për të nderuar trashëgiminë shpirtërore dhe morale të lënë nga Papa Françesku, të bindur se Papa i ri do të dijë ta marrë frymëzimin e tij dhe ta projektojë drejt rrugëve të reja të shpresës për njerëzimin dhe krijimin.

Sir Prof. Gabriele Pao-Pei Andreoli, president i IASC, ndërmjetës dhe referent i Akademisë Papnore të Teologjisë, Vatikan.

Patrizia Marin
Marcopoloexperience FZ LLC
+ +971 56 800 3394
press@marcopoloexperience.com

Legal Disclaimer:

EIN Presswire provides this news content "as is" without warranty of any kind. We do not accept any responsibility or liability for the accuracy, content, images, videos, licenses, completeness, legality, or reliability of the information contained in this article. If you have any complaints or copyright issues related to this article, kindly contact the author above.