Prywatna sprzedaż internetowa: będą podatki za 2023 i 2024

Sprzedaż usług i produktów (także używanych krócej niż 6 miesięcy) przez platformy online podlega opodatkowaniu – wlicza się w to między innymi wyprzedaż odzieży lub obuwia, udostępnianie środka transportu, masaże (niemedyczne), a także najem mieszkań i domów. Zgodnie z polskim prawem, każda osoba bez rejestracji działalności gospodarczej może sprzedawać prywatnie [1] za pośrednictwem internetu i nie płacić od tego podatku. W takim wypadku obowiązują jednak limity – do 2000 euro (ok. 8500 zł) i 30 zakończonych sprzedażą transakcji rocznie. Przepisy te weszły w życie 1 lipca 2024 r. [2].

Najważniejsza zmiana regulacji prawnych dotyczących sprzedaży online dotyczy konieczności przekazywania danych sprzedawców prywatnych do Krajowej Administracji Skarbowej (KAS).  Raport z transakcji trafi do fiskusa, jeśli sprzedawcy:

• w 2023 r. i 2024 r. korzystali z platform internetowych w celach sprzedażowych (np. Olx, Vinted, Allegro, Facebook, Sprzedajemy, Booking, Uber);
• przekroczyli limit 2000 euro przychodu lub 30.zakończonych sprzedażą transakcji.

Platformy raportują w okresach rocznych, z tym, że pierwsze raportowanie obejmie transakcje zrealizowane w latach 2023 i 2024.

Uwaga: samo raportowanie nie oznacza automatycznie opodatkowania, dostarcza jednak administracji skarbowej dodatkowych, precyzyjnych danych do kontroli poprawności rocznych rozliczeń podatkowych składanych przez sprzedających w internecie.

Szara strefa w sprzedaży online wymaga opodatkowania

Przepisy, które nas obowiązują, mają na celu przeciwdziałanie unikania opodatkowania przez osoby sprzedające towary lub usługi bez zarejestrowania działalności gospodarczej. Sprzedaż internetowa nie była dotąd regulowana w tym zakresie, dlatego tak ważne było opodatkowanie zarobkowej sprzedaży prywatnej, stanowiącej nieuczciwą konkurencję wobec firm oraz osób opłacających podatki.

• Przykład unikania opodatkowania 1: Usługi transportowe typu prywatnego, ale odpłatnego vs usługi taxi.
• Przykład unikania opodatkowania 2: odsprzedaż “upolowanych w szmateksach” ubrań vs stacjonarny sklep z używaną odzieżą.

Obowiązki platform internetowych

Liczenie transakcji i kwot przez sprzedawców nie jest konieczne. Platformy pośredniczące w sprzedaży towarów i usług są zobowiązane do przesłania danych o transakcjach danej osoby do KAS, jeśli przekroczone zostały warunki graniczne. Platformy-pośrednicy muszą także poinformować daną osobę o tym fakcie, wysyłając informację e-mailem lub innym kanałem komunikacji, określonym w regulaminie platformy.

Możliwe konsekwencje dla sprzedających

Obowiązujące przepisy pozwalają służbom fiskalnym, w zasadzie w sposób nieograniczony, kontrolować prywatne konta bankowe, przepływy, komunikację oraz majątek fizyczny. Regulacje prawne, do których się odnosimy, umożliwiają KAS pozyskiwanie kolejnych danych, dotąd niedostępnych: o prywatnych działaniach sprzedażowych poprzez platformy internetowe. Informacje przesyłane do organów podatkowych przez platformy pośredniczące w sprzedaży online mogą więc stanowić podstawę do podjęcia przez fiskusa działań i na przykład:

• żądania uregulowania zaległych podatków – jeżeli sprzedaż (usług i towarów) albo najem nie zostały zgłoszone do opodatkowania;
• zgłoszenia sprawy do prokuratury – np. jeśli sprzedający prywatnie podał do informacji platformy nieprawdziwe dane jak przerobiony (sfałszowany) dowód osobisty – inny dokument identyfikujący, chroniony prawem;

Uwaga: Podawanie nieprawdziwych albo niezgodnych ze stanem faktycznym danych jest w kontekście podatków – prawa fiskalnego – traktowane jako przestępstwo lub wykroczenie, a w najlepszym razie jako zła wola podatnika[3]. Użytkownicy korzystający z platform online jako sprzedawcy prywatni powinni zadbać o prawdziwość i aktualność danych, które mogą służyć do identyfikacji oraz komunikowania w sprawach podatkowych.

Bogdan Zatorski, ekspert Symfonii

[1] Osoby osiągające przychód na terytorium Polski są zobowiązane do płacenia podatków. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350

[2] Ustawa o zmianie ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw (DAC7). https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20240000879
DAC7 tj. dyrektywa Rady (UE) 2021/514 z dnia 22 marca 2021 r. zmieniającą dyrektywę 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania., która, m.in., nakłada na platformy handlu internetowego obowiązek raportowania transakcji i danych sprzedawców, którzy przekroczyli roczne ustawowe limity dot. kwot i liczby transakcji sprzedaży. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/LSU/?uri=CELEX:32021L0514

[3] Oszustwo podatkowe – zgodnie z przepisami, znamiona oszustwa podatkowego to: podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy, umyślność działania, złożenie deklaracji czy oświadczenia - art. 56 k. k. s. https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19990830930/U/D19990930Lj.pdf