Mówi: | Michał Piekarski |
Funkcja: | partner, szef praktyki Energetyki i Infrastruktury |
Firma: | Baker McKenzie |
Morską energetykę wiatrową na Bałtyku czeka potężny skok rozwojowy. Polska wśród liderów
Aby UE mogła osiągnąć neutralność klimatyczną, moc zainstalowana w sektorze offshore musi wzrosnąć z obecnych 15 do 300 GW do 2050 roku, ale potencjał morskiej energetyki wiatrowej jest znacznie większy. Jak wskazuje WindEurope, żeby go wykorzystać, niezbędny jest silny europejski łańcuch dostaw dla sektora. Państwa nadbałtyckie muszą też przyspieszyć i uprościć wydawanie pozwoleń, ponieważ w tej chwili długie procesy biurokratyczne spowalniają realizację takich projektów. Pod tym względem polskie rozwiązania są wzorcem dla niektórych państw regionu.
– Morska energetyka wiatrowa rozwija się szybko na całym świecie. Ta dziedzina energetyki będzie wiodła prym przez najbliższe 10–20 czy nawet 30 lat. Prognozy opublikowane przez WindEurope mówią o 2 tys. GW zainstalowanych w ciągu najbliższych kilkunastu lat, z czego polski kawałek tortu to potencjał rzędu 15 GW. Jesteśmy więc tylko małą częścią tego globalnego rynku. Są państwa, w których ułatwienia w realizacji takich projektów są rzeczywiście bardzo istotne i powinniśmy się od nich uczyć. Natomiast są też jurysdykcje – w tym np. Francja czy kraje bałtyckie – które wciąż jeszcze potrzebują w tym zakresie lepszych rozwiązań i regulacji. I one spoglądają na Polskę – mówi agencji Newseria Biznes Michał Piekarski, partner, szef Praktyki Energetyki i Infrastruktury w kancelarii Baker McKenzie. – Nasza ustawa o promowaniu wytwarzania energii z morskiej energetyki wiatrowej jest przez nie postrzegana jako pewien wzór.
Jedynymi państwami w UE, które mają w tej chwili swoje farmy wiatrowe na Bałtyku, są Niemcy i Dania. W dalszym ciągu zamierzają one rozbudowywać swoje moce zainstalowane w offshore. Inne kraje idą w ich ślady. Zgodnie z rządową strategią do 2030 roku Polska chce mieć na Bałtyku 5–6 GW mocy, a dekadę później 11 GW. Finlandia planuje uruchomić swoją pierwszą wielkoskalową farmę wiatrową do 2026–2027 roku, a kolejną do 2028 roku. Estonia, Łotwa i Litwa też chcą uruchomić swoje pierwsze morskie farmy wiatrowe przed 2030 rokiem. W Szwecji o pozwolenia ubiegają się projekty o łącznej mocy 15 GW.
Sektor offshore ma strategiczne znaczenie dla państw wokół Bałtyku, ponieważ do niedawna większość tego regionu była zależna od rosyjskiego importu surowców. Inwestycje w morskie farmy wiatrowe mają wzmocnić ich bezpieczeństwo energetyczne. Pod koniec sierpnia br. szefowie rządów i ministrowie energetyki ośmiu krajów nadbałtyckich spotkali się w Kopenhadze, gdzie zobowiązali się do rozbudowy sektora offshore na Morzu Bałtyckim i zgodzili się na ściślejszą współpracę w tym zakresie.
– Jako Baker McKenzie współpracujemy z innymi krajami bałtyckimi w rozwoju morskiej energetyki wiatrowej. Widzimy, że Polska staje się hubem wiedzy i local contentu, który może być przenoszony do tych państw – mówi Michał Piekarski.
Jak wskazuje stowarzyszenie Wind Europe, aby rozwinąć potencjał państw nadbałtyckich w sektorze offshore, konieczne są jednak dwa warunki. Po pierwsze, niezbędny jest silny, europejski łańcuch dostaw dla morskiej energetyki wiatrowej, co wymaga m.in. ogromnych inwestycji w infrastrukturę sieci morskich, statki i ułatwienia w portach. Po drugie, poszczególne państwa muszą przyspieszyć i uprościć wydawanie pozwoleń, ponieważ w tej chwili długie procesy biurokratyczne spowalniają realizację projektów. Z tym wyzwaniem Polska sobie poradziła, ale to nie oznacza, że inne bolączki nie dotykają krajowych inwestycji.
– W Polsce proces inwestycyjny w offshore można podzielić na dwie fazy. W pierwszej inwestorzy są już na dość zaawansowanym poziomie, mają większość wymaganych pozwoleń, są bliscy uzyskania pozwolenia na budowę i zaczynają fazę procurementu, czyli zakupów usług i towarów potrzebnych do tego, żeby za parę lat morskie farmy wiatrowe były widoczne z polskiego wybrzeża – wyjaśnia szef Praktyki Energetyki i Infrastruktury w kancelarii Baker McKenzie. – Ci inwestorzy borykają się głównie z wyzwaniem, jakim jest contracting, zabezpieczenie tych usług. Borykają się też z tym, że polskie wybrzeże jest nie do końca przygotowane – i jest to pewien eufemizm – na realizację projektów offshore’owych. Problemem jest też zabezpieczenie udziału polskich wykonawców i podwykonawców w realizacji takich projektów.
Jak wskazuje ekspert, w drugiej fazie głównym problemem jest zaś brak jasnych, przejrzystych regulacji odnośnie do tego, w jaki sposób mają być wydawane nowe pozwolenia na wznoszenie sztucznych wysp na Bałtyku.
– Zainteresowanie nowymi pozwoleniami jest ogromne. Mówimy o 11 nowych obszarach w wyłącznej strefie ekonomicznej na Bałtyku, co do których zainteresowanie wyraziło ponad 20 podmiotów z Polski i całego świata. Na poszczególne obszary złożono nawet po kilkanaście wniosków. Teraz czeka nas procedura rozstrzygająca, polegająca na wyborze inwestorów, którzy będą realizować te projekty. Zasady gry nie są stuprocentowo transparentne. Pytanie, czy kiedy mamy tylu konkurentów, może być tak, że wszyscy powiedzą, że te zasady spełniają ich oczekiwania. Bez wątpienia już teraz widać, że niektórzy inwestorzy – zarówno polscy, jak i zagraniczni – są bliżsi spełnienia kryteriów i prawdopodobnie to oni będą rozdawać karty w drugiej fazie polskiego offshore’u. Pamiętajmy jednak, że na tym nie kończy się ta historia, bo przed nami negocjacje przyszłych joint ventures – niezbędnych dla rozwoju projektów wartych miliardy euro – a tuż za rogiem tzw. trzecia faza, czyli projekty na wodach głębszych, dla których pozwolenia powinny być przyznawane jeszcze w tej dekadzie – zauważa Michał Piekarski.
Inną kwestią, która budzi wątpliwości w drugiej fazie projektów inwestycyjnych, jest harmonogram ich realizacji.
– Ten proces się przeciąga i trwa niestety dłużej, niż wszyscy oczekiwaliśmy. Harmonogram, który mówi o latach granicznych 2025–2027 dla aukcji, staje się napięty do granic możliwości – podkreśla ekspert. – Natomiast zarówno doradcy w tym procesie, tak jak nasza kancelaria, jak i inwestorzy, wykonawcy i podwykonawcy ramię w ramię próbują, że powiem kolokwialnie, te projekty dowieźć.
Jak pokazują szacunki przytaczane przez WindEurope, zapotrzebowanie na energię elektryczną w UE wzrośnie do 2050 roku ponad dwukrotnie – z obecnych 3 tys. TWh do 6,8 tys. TWh. Energia wiatrowa będzie kluczowa dla tej transformacji. Dziś wiatr stanowi tylko 16 proc. miksu energetycznego Europy, ale do 2050 roku UE chce podnieść ten odsetek do 50 proc. Aby do tego czasu osiągnąć neutralność klimatyczną, morska energia wiatrowa musi zaś wzrosnąć z obecnych 15 do 300 GW do 2050 roku, a moc farm wiatrowych na lądzie – do 1000 GW.
Czytaj także
- 2025-04-29: Rozwój sztucznej inteligencji drastycznie zwiększa zapotrzebowanie na energię. Rozwiązaniem są zrównoważone centra danych
- 2025-04-23: Eksperci apelują do Ministerstwa Zdrowia o zmianę w polityce nikotynowej. Powinna lepiej chronić dzieci i młodzież
- 2025-04-17: PGE mocno inwestuje w odnawialne źródła energii. Prowadzi też analizy dotyczące Bełchatowa jako lokalizacji drugiej elektrowni jądrowej
- 2025-04-25: Trwają prace nad nową ustawą o Rzeczniku MŚP. Urząd zyska nowe kompetencje
- 2025-04-18: Rzecznik MŚP: Obniżenie składki zdrowotnej to nie jest szczyt marzeń. Ideałem byłby powrót do tego, co było przed Polskim Ładem
- 2025-05-09: Wokół utylizacji odpadów medycznych narosło wiele mitów. Nowoczesne instalacje pozwalają wykorzystać ten proces do produkcji ciepła i energii
- 2025-05-06: Duże projekty fotowoltaiczne w Polsce mocno spowolnione. Największymi problemami nadmierna biurokracja i chaos interpretacyjny
- 2025-04-09: Sejmowa Komisja Zdrowia ciągle czeka na projekt ustawy o reformie szpitali. Po raz trzeci nie został zatwierdzony przez rząd
- 2025-04-10: Nowa wersja programu Czyste Powietrze zwiększa wymagania wobec wykonawców instalacji. Nie wszystkie firmy są w stanie im sprostać
- 2025-03-28: Enea zapowiada kolejne zielone inwestycje. Do 2035 roku chce mieć prawie 5 GW mocy zainstalowanej w OZE
Kalendarium
Więcej ważnych informacji
Jedynka Newserii

Jedynka Newserii

Polityka

PE przedstawił swoje priorytety budżetowe po 2027 roku. Wydatki na obronność kluczowe, ale nie kosztem polityki spójności
Parlament Europejski przegłosował w tym tygodniu rezolucję w sprawie priorytetów budżetu UE na lata 2028–2034. Europosłowie są zgodni co do tego, że obecny pułap wydatków w wysokości 1 proc. dochodu narodowego brutto UE-27 nie wystarczy do sprostania rosnącej liczbie wyzwań, przed którymi stoi Europa. Mowa między innymi o wojnie w Ukrainie, trudnych warunkach gospodarczych i społecznych oraz pogłębiającym się kryzysie klimatycznym. Eurodeputowani zwracają też uwagę na ogólnoświatową niestabilność, w tym wycofywanie się Stanów Zjednoczonych ze swojej globalnej roli.
Infrastruktura
Odbudowa Ukrainy pochłonie setki miliardów euro. Polskie firmy już teraz powinny szukać partnerów, nie tylko w kraju, ale i w samej Ukrainie

Według stanu na koniec 2024 roku odbudowa Ukrainy wymagać będzie zaangażowania ponad pół biliona euro, a Rosja wciąż powoduje kolejne straty. Najwięcej środków pochłoną sektory mieszkaniowy i transportowy, ale duże są także potrzeby energetyki, handlu czy przemysłu. Polski biznes wykazuje wysokie zaangażowanie w Ukrainie, jednak może ono być jeszcze wyższe w procesie odbudowy. Zdaniem wiceprezesa działającego w tym kraju Kredobanku należącego do Grupy PKO BP firmy powinny szukać partnerów do udziału w odbudowie i w Polsce, i w Ukrainie.
Polityka
Europoseł PiS zapowiada walkę o reparacje wojenne dla Polski na forum UE. Niemiecki rząd uznaje temat za zamknięty

Nowy kanclerz Niemiec Friedrich Merz podczas konferencji prasowej w Polsce ocenił, że temat reparacji wojennych w relacjach polsko-niemieckich jest prawnie zakończony. Nie zgadza się z tym europoseł PiS Arkadiusz Mularczyk, który chce do tego tematu wrócić na forum UE. Przygotowana za rządów PiS publikacja „Raport o stratach poniesionych przez Polskę w wyniku agresji i okupacji niemieckiej w czasie II wojny światowej” szacuje straty na ponad 6,2 bln zł.
Partner serwisu
Szkolenia

Akademia Newserii
Akademia Newserii to projekt, w ramach którego najlepsi polscy dziennikarze biznesowi, giełdowi oraz lifestylowi, a także szkoleniowcy z wieloletnim doświadczeniem dzielą się swoją wiedzą nt. pracy z mediami.